Collega's,

 

een anderstalige lener vraagt een bewijs dat hij op geregelde tijdstippen de bibliotheek bezoekt. Hoever gaan jullie daar in mee ? Welke gegevens verschaffen jullie in zo'n geval ?

 

Alle input is welkom.

Weergaven: 117

Berichten in deze discussie

Wanneer iemand daar zelf om vraagt, is er normaal gesproken geen privacyprobleem. Mensen hebben zelfs het recht om te weten wat er over hen geregistreerd wordt. Misschien heeft de betrokkene dat nodig in het kader van inburgering of in functie van een opleiding. Je kunt misschien beter aan de persoon vragen waarvoor hij/zij dat juist nodig heeft. Eventueel kan je op één of andere manier registreren dat de persoon daar zelf om gevraagd heeft, indien je je ongerust maakt over de privacywetgeving.

 

Christophe, in principe volstaat het m.i. dat je een verklaring op eer opstelt (een kort briefje dus) waarin je verklaart dat de heer of mevrouw X. Y. een geregistreerde en regelmatige gebruiker van de bibliotheek is. Maar - zoals Krist al schreef - alles hangt natuurlijk af van de vraag waarom de klant in kwestie zo'n bewijs wil.

Een lijst van uitgeleende werken afleveren - om die dan te (laten) bezorgen aan een derde  - is een schending van de privacy, tenzij de klant in kwestie daar natuurlijk akkoord mee gaat. Maar dan zou ik zelf toch geneigd zijn om die klant tegen zichzelf in bescherming te nemen. Niemand moet aan mij ooit komen vragen om een lijst voor te leggen van de werken die ik in de bibliotheek heb geleend. Daar heeft niemand wat mee te maken. En Els: ook "een overheidsdienst" heeft er absoluut geen zaken mee welke boeken ik lees en in welke taal.

Daarom: ik denk dat een eenvoudige verklaring op eer dat de klant de bibliotheek regelmatig bezoekt, voldoende "bewijs" is, ook in het kader van een inburgering.

RSS

© 2024   Gemaakt door Kenniskantoor.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden