IBL: verzendingskosten doorrekenen? Aan ...?

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van Jan Collet op 14 Januari 2015 op 15.12

Kan de bedenkingen en vragen van Rita ten volle onderschrijven, weliswaar vanuit het perspectief van een kleine bibliotheek die enkel diensten afnam en zelf niet leverde.

Tot nu kennen we een model van gesubsidieerde prijzen dat de reële kosten niet dekt. Nu de subsidiegever zich terug trekt, mag het niet zijn dat de kosten eenzijdig doorgeschoven worden naar de grote leveranciers, waarschijnlijk de centrumsteden.

We zullen een nieuw model moeten ontwikkelen, vrees ik. En niet enkel in de provincie Antwerpen waar we in snelheid gepakt worden, maar ook in de andere provincies. Want ik vermoed dat dezelfde problematiek in afzienbare tijd ook daar zal spelen.

Wat er wel in de plaats moet komen? Ik kan niet dadelijk een voorstel uit mijn mouw schudden. Het zou trouwens ook geen goed idee zijn als elke individuele bibliotheek voor zich een oplossing zou zoeken. Mijn voorkeur gaat uit naar nieuwe afspraken, maar gebaseerd op faire prijzen die de gemaakte kosten dekken of benaderen. Of de individuele bibliotheek dit dan doorrekent aan de lokale klant of zelf subsidieert, wordt dan lokaal bepaald.

Misschien een initiatief voor de centrumsteden? Willen we nog een centraal IBL-systeem? En tegen welke prijs? En wat is trouwens de reële prijs van een doorsnee IBL? Hebben we daar zicht op?

Permalink Antwoord van Dirk Hermans op 20 Januari 2015 op 10.03

Aangezien het Vlaanderen is dat zo'n beetje van alles opdoekt,  voor ons concreet dus de provincies de  bevoegdheden voor oa. cultuur ontneemt , lijkt het me eerder logisch dat Vlaanderen de zaak oplost ..  

Op die vergadering van VVBAD in Brussel : "De bibliotheek heruitvinden" ,  gaf iedereen aan dat het belangrijk is  dat het bovenlokale (sbb), tot nu toe steeds ingevuld via de provincies, hoe dan ook essentieel is voor de continuiteit van samenwerking.  Ik denk dan ook dat Vlaanderen dit dan maar moet invullen, en daar dan ook de nodige middelen moet voor voorzien...  Het begint stilletjes aan een beetje erover te gaan hoe men daar de rekening en verantwoordelijkheden afschuift naar de lokale besturen.. 

ps.  Op een regiovergadering werd bij ons ooit eens een bedrag genoemd voor een afwerking van een IBL aanvraag, rekening houdend met niet alleen verzendkosten maar ook met tijd die erin gestoken wordt door personeel etc...  :  dat kwam als ik me goed herinner op iets meer dan 20 euro/ per materiaal...

grtz.


Dirk

http://bib.boutersem.be

Permalink Antwoord van Paul Van Goethem op 20 Januari 2015 op 11.32

In 2009 bedroeg de kostprijs tussen de 25 à 30 EUR per IBL.

Met vriendelijke groet

Paul Van Goethem

Permalink Antwoord van Katelijn Vander Meulen op 5 Februari 2015 op 23.59

Persoonlijk heb ik ook vragen bij het schrappen van de subsidies voor IBL van het werkjaar 2014/subsidiejaar 2015, zonder voorafgaande waarschuwing. De betrokken partijen hebben zelfs geen poging meer kunnen doen om de kosten te voorkomen of toch te verminderen.

Er is jarenlang gewerkt in de richting van meer samenwerking tussen de bibliotheken. Niet iedereen kon en moest alles hebben. Daar was leenverkeer voor. Leenverkeer dat steeds beter werkte, naargelang er meer bibliotheken actief aan meewerkten. Veel bibliotheken hebben ingezet op een actuele collectie, hun magazijncollecties gedeeltelijk afgebouwd (een bibliotheek is geen archief) en eventueel ook materialen doorgegeven opdat die op een hoger niveau voor meer mensen beschikbaar zouden zijn.

Je kunt je ook vragen stellen in hoeverre de terugschroeving van de subsidies van invloed zullen zijn op de leesclubs. Een leesclub van 10 mensen, die op jaarbasis 10 boeken leest: dit alleen betekent ca. 90 boeken per jaar aanvragen. Dit houdt tegelijk in dat er ook een groot aantal boeken aan andere bibliotheken geleverd moet worden om zelf respons te krijgen. Wordt het in de toekomst "een boek voor een boek"? Bij ons betaalt men al minimum € 55 voor deelname aan de leesclub (Er is een betaalde begeleidster). Als we daar € 150 van maken, betwijfel ik of we nog veel jaar zullen moeten doorgaan met een leesclub.

Of speculeert men er ook op dat de mensen zullen overstappen op e-books? Wat onze (en waarschijnlijk veel andere) leesclubs betreft, geloof ik daar niet direct in. Onafgezien van hun leeftijd (bij ons haast allemaal  60+, 70+) zijn leden van leesclubs waarschijnlijk niet de eersten die geneigd zijn om hun leesgedrag aan te passen en over te stappen naar een elektronisch medium.  En kunnen wij van hen eisen dat ze een tablet of een e-reader aankopen? Of wordt er van de bib verwacht dat ze daar zelf voor zorgt? Voor tien mensen is dat toch een dure technische investering met een naar alle verwachting weinig lange levensduur.

En dan hebben de andere aanvragers nog niets gekregen. Ik vermoed dat de IBL-reglementen in de nabije toekomst in veel bibliotheken aangepast zullen worden en dat het leenverkeer niet vlotter zal verlopen. Dit brengt de vraag naar de toegankelijkheid van materialen in een modern tijdperk weer onder de aandacht.

Permalink Antwoord van Philip Cuypers op 18 Februari 2015 op 19.12

Als we de kosten doorrekenen aan de gebruiker dan creëren we in feite een klasse-bibliotheek, die een ruimer aanbod presenteert aan gebruikers met een financiële armslag dan aan kwetsbare gebruikers. We kunnen niet beweren dat we informatie toegankelijk maken voor iedereen als we een deel van die informatie onbereikbaar maken voor sommige gebruikers.

Aan de andere kant moeten we ook pragmatisch durven denken. Moeten we bijvoorbeeld nog IBL toestaan voor materialen die we in onze eigen collectie hebben, maar momenteel uitgeleend zijn? M.a.w. moeten we financieel opdraaien voor het ongeduld van sommige gebruikers, als ze even goed het materiaal kunnen reserveren en enkele weken moeten wachten?

Ik denk dat we zelf zullen moeten bepalen wat nodig is op IBL-vlak (leesclubs, kwetsbare gebruikers etc.) en wat eventueel weg kan. Daarbij, als we zelf al een filter zetten op het IBL-gebruik, staan we misschien sterker in onze vraag naar bovenlokale subsidies.

Permalink Antwoord van Dirk Hermans op 18 Februari 2015 op 19.49

Pfft  ...  wat ik intriest vind is dat we ons dus al plat leggen tov. wat Vlaanderen bekokstoofd heeft.  Ze hebben onder de politieke druk van dan vooral NVA besloten dat provincies in "niet grondgebied gerelateerde zaken" niets meer te zeggen hebben. En hebben dan hier al alles opgeblazen, zonder echter alternatieven te bedenken/ uit te werken. 

De gevolgen hiervan worden nu dus al merkbaar bij oa. IBL, kostprijs PBS etc.
En wij gaan hier nu al eens zitten spartelen hoe we dit weer eens zelf gaan opvangen met minder?  Minder middelen, minder support, minder personeel  ... 

Het enige wat ons kan op middellange termijn kan helpen is dat we gewoon collectief aan Vlaanderen zouden  zeggen is:  los op wat jullie gecreëerd hebben!

dirk

http://bib.boutersem.be

Permalink Antwoord van Katelijn Vander Meulen op 29 Maart 2015 op 23.42

Als we het kind met het badwater niet willen weggooien, is dit de oplossing?

http://www.bibnet.be/portal/page/portal/ver-1/Bibnet/Collectie/IBL/...

Is het zo vanzelfsprekend om jeugdwerken en AVM als "oneigenlijke IBL" te beschouwen? Hoeveel hebben wij over voor licentie- en transactiekosten van impala?

Hoe denkbeeldig is een leencircuit naast impala? Vergis ik me of zie ik daar al sporen van?

Permalink Antwoord van Tim Lerno op 31 Maart 2015 op 17.59

Concreet ziet de zwarte IBL-lijst van PBL, waarvan op bovenstaande vergadering overwogen werd om deze door te trekken naar de ex-COB's en mogelijk naar heel Vlaanderen er zo uit:

"Voor aanvragen van andere bibliotheken aan de PBL

• Enkel aanvragen uit bovenbouwcollecties worden in aanmerking genomen

• Dit houdt in dat er geen IBL-verkeer is voor:

o Documenten minder dan 1 jaar oud

o Muziek en Film

o TOP10

o Reisgidsen, kookboeken

o Strips

o Jeugdcollectie (uitgezonderd anderstalige jeugdliteratuur)

o Documenten ouder dan 1945"

Een IBL-aanvraag van een 1-jaar oud tuinboek kan gelukkig nog net in dit scenario. "Metropolis" van Friz Lang niet meer.  Ook "De kat van de rabbijn" van Joan Sfar moet de klant elders halen.  Dan kan hij meteen eens kijken of ze daar "Goodbye 20th century" van Sonic Youth hebben, want ook de muzikale IBL-stroom wordt droog gelegd. Het verleden heeft nochtans aangetoond dat een drooglegging nooit een goed idee is.

Onze jonge lezers moeten hun ouders zien te overtuigen om op vakantie te gaan naar een hele grote bib voor twee oudere boeken van de schrijver van wie ze al de rest bij ons verslonden hebben.

Gelukkig werd er op deze vergadering ook aan niet-aanwezige bibliothecarissen met gezond verstand gedacht, al zou ik alles wat kleiner is dan een ex-COB niet als "de kleinere bibliotheken" omschrijven.  Wij plaatsen bij deze collega's de overgrote meerderheid van onze aanvragen en spreken de collecties van de ex-COB's vooral aan voor materialen die nergens anders beschikbaar zijn.   En zoveel zijn dat er niet.  Enkel Leuven krijgt wat meer aanvragen van ons, vanwege de richtlijn om eerst in de eigen provincie te zoeken. 

Mij lijkt het vooral belangrijk dat er een evenwichtige routering is van de aanvragen.  En nog belangrijker dat we die broodnodige subsidies niet kwijtspelen.  Wij kiezen er dankzij die subsidies voor om IBL laagdrempelig aan de bieden (0,80 euro), maar we plaatsen enkel aanvragen voor wat we zelf niet hebben (met uitzondering van boeken voor de leeskring).  Wanneer de titel in een buurgemeente beschikbaar is, dan vragen we of het mogelijk is om deze daar te ontlenen.  Ook in Vlaams-Brabant hebben we immers een gemeenschappelijke PBS-lidkaart, wat in het verslag vergeten wordt. 

We vragen en krijgen begrip van onze klanten wanneer deze naar oneigenlijk gebruik van deze dienst neigen door ons met de ene aanvraag na de andere te bestoken. 

Een IBL-aanvraag is duur en arbeidsintensief: het is echt niet moeilijk om dat uitgelegd te krijgen aan een klant.  

IBL is ook zowat het meest concrete voorbeeld van hoe bibliotheken door samen te werken een enorme meerwaarde creëren.  Van alle comfortdiensten die we kunnen bedenken leunt IBL het sterkst aan bij onze basisfunctie: een laagdrempelige toegang bieden tot literatuur, cultuur en informatie. 

Met de enorme toename van het IBL-verkeer gedurende de laatste jaren zou het stokoude idee van een Vlaamse koeriersdienst met één of meer centrale afhaalpunten opnieuw de kop op moeten steken.  Bibliotheken die tot dusver (te) weinig ruchtbaarheid gaven aan deze dienst of te hoge tarieven hanteren kunnen de komende jaren overigens nog voor heel wat bijkomend volume zorgen, wat een koerier een stuk kostenefficiënter zou maken dan pakjes wegen en postzegels plakken.  

IBL opgeven of afbouwen is het begin van het einde van wat we tot dusver samen hebben opgebouwd.

 

Permalink Antwoord van Dirk Hermans op 13 April 2015 op 10.45

Alléé   voila  ... 

IBL-aanvragen Stad Antwerpen

Bibliotheek Permeke gaat niet langer in op IBL-aanvragen (besparingsmaatregel). Alleen boeken en CD’s ouder dan 3 jaar komen nog in aanmerking. Dus alleen daarvoor kan je een aanvraag indienen. Communiceer dit correct en vriendelijk naar de klant

 

we gaan duidelijk de goede weg op  

Dirk

Permalink Antwoord van Katelijn Vander Meulen op 18 April 2015 op 11.51

Zijn onze leesclubs ten dode opgeschreven? Zoals het leenverkeer nu werkt, waarbij het zelfs moeilijk is om een titel die zowat iedereen beschikbaar heeft te verkrijgen, ziet het er niet goed uit.

Wat de routering betreft: zeker in de huidige omstandigheden is het noodzakelijk om een onderscheid te maken tussen bibliotheken met en zonder leesclub of dergelijke. Je kunt je buren niet systematisch belasten met veel meer leenverkeer dan zij zelf nodig hebben. En opsturen van 10 km ver of 100 km kost hetzelfde.

Wij lenen al jaren vrij veel buiten de provincie, bij bibliotheken die ook een leesclub hebben en die zelf ook nood hebben aan respons op hun vragen. In dat circuit is het aandeel van de bib Antwerpen bij ons de laatste 2,5 jaar iets van een 3,5 %.