Leessalon ipv Leeskring : een andere manier van leeskringen

Kan iemand zijn mening eens geven over volgende bedenking :

Onze leeskring in Herzele komt vier keer per jaar samen en bespreekt telkens een literair werk. De kring is zeer gestructureerd en telkens voorbereid en geleid door één deelnemer. Niet altijd dezelfde deelnemer bereidt voor. Er wordt wel eens gewisseld. Nu start de groep elk jaar met tamelijk wat enthousiasme en ong 15 leden. Tegen het einde van het werkjaar (mei) schiet er van dit enthousiasme en aantal aanwezigen niet veel meer over.

We denken daarom aan een ander concept. Dat van het "leessalon". De groep pint zichzelf niet langer vast op één welbepaald boek, maar trekt het gesprek open naar de individuele leeservaring van elke deelnemer. Elke deelnemer wordt uitgenodigd om zijn ervaring en bevindingen bij een boek dat hij goed of slecht vond te delen met de andere leden. Om de uitwisseling op gang te brengen geeft de groepsleider de aanzet. Hij leidt ook de uitwisseling en zorgt dat iedereen voldoende aan bod kan komen. Op deze manier denken wij de drempel van de leesgroep te verlagen, want we kregen de indruk dat die nogal hoog begon de liggen. Ook hopen we dat op deze manier de leesgoesting aangewakkerd wordt ipv de degout, die zich meer en meer liet voelen bij het opgelegde boek.

Dit alles zijn ideeën waarvan we niet echt weten of ze steek houden of niet. Misschien heeft iemand dit al geprobeerd. Graag je ervaringen.

Paul Kellens, bibliothecaris Herzele

Weergaven: 54

Berichten in deze discussie

Bij ons in Hoeilaart zijn de ervaringen met de leesgroep heel positief. Het gaat er niet zo gestructureerd aan toe. Iedereen leest hetzelfde boek en denkt er over na. Sommigen zoeken info op en bereiden dat grondig voor. De bijeenkomst is een uitwisseling die vaak uitmondt in andere leestips. Het aantal leden groeit aan door de enthousiaste verhalen die na elke bijeenkomst doorverteld worden.

Dus, wij denken er niet aan om onze leesgroep op te doeken, maar zo'n 'leessalon' doet me ook wel watertanden. Ik zie dat helemaal zitten. Als ik merk hoe er tussen de rekken vaak mensen staan leeservaringen uit te wisselen, of hoe er zich dadelijk een kringetje om me vormt als ik iemand op weg help bij het zoeken naar 'een goed boek'. Het is laagdrempelig en gemeenschapsvormend. Doen! zou ik zeggen.

Het doet me trouwens denken aan het Toast Literair dat we in januari met de plaatselijke Davidsfondsafdeling organiseerden. Het was opgevat als praatshow met 3 panelleden die elk iets hadden voorbereid over de boekenwereld van vandaag (de 50 tinten-hype, de mooiste historische romans, brein&dementie,...) en dit in gesprek met elkaar voorstelden. Afgewisseld met interviewtjes met diverse mensen uit het publiek (vooraf afgesproken natuurlijk) die hun leestips of markantste ervaringen in de boekenwereld voorstelden: de voorzitster van de leesgroep, een debuterende schrijfster van bij ons, een demonstratie van cocktails maken... Het anderhalf uur was zo om. Tijdens de receptie achteraf is er nog lang nagepraat over boeken. En nu nog teren de aanwezigen op de vele tips die ze dan opgestoken hebben. Achter deze link meer info : http://www.hoeilander.be/content/ondanks-sneeuw-veel-volk-voor-toas.... Er is bij ons veel goesting (en bij het publiek veel vraag) om deze formule jaarlijks te herhalen.

RSS

© 2025   Gemaakt door Kenniskantoor.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden