Onze bib gebruikt sinds 4 jaren het systeem van de zelfscan. Maar nog steeds zijn er leners die er een beetje slordig mee omgaan. Zo gebeurt het heel regelmatig dat ze boetebrieven krijgen voor materialen die toch bij ons in het rek staan, maar niet uitgescand geraakt zijn. Telkens moet je dan eerst gaan kijken of dat materiaal effectief aanwezig is. Als dat bv. een peuterboek is, kan dat zelfs een werk van uren zijn.

 

Tot nu toe hebben wij altijd het materiaal dan uitgescand en de boete en administratiekosten kwijtgescholden. Maar eigenlijk denken we dat ze het dan nooit zullen leren. Nu zijn er hier voor- en tegenstanders om hen de boete toch te laten betalen.

 

Zijn er anderen met hetzelfde probleem en hoe lossen zij het op? Bv. een vast symbolisch bedrag vragen, of de helft van de boete of...?

 

Graag tips hoe jullie dat doen. Wij zelf komen hier niet tot een consensus :-(

 

Groetjes

Miche Bijnens

BICC bib Peer

Weergaven: 674

Berichten in deze discussie

Wij hebben de zelfbediening nu iets meer dan een jaar en recentelijk beslist dat deze leners 1 keer het voordeel van de twijfel krijgen. Na de kwijtschelding zetten we een boodschap in het lenersrecord, zodat zij de volgende keer wel moeten betalen.

Wij schelden dergelijke boetes niet meer kwijt. We namen het ook op in ons bibreglement: 

De lener is verantwoordelijk voor het inscannen en uitscannen van de geleende materialen. De retributie die wordt aangerekend ten gevolge van het foutief in- of uitscannen van de materialen zijn voor rekening van de lener.

http://www.puurs.be/file_uploads/10572.pdf

Soms geeft dit nog wel discussie, maar aangezien we met ons reglement kunnen schermen, betalen de mensen met enig gezucht. De volgende keer kijken ze hun briefje beter na. En ja, het gebeurt soms dat mensen terugkomen omdat ze zich realiseren dat ze de boeken niet hadden uitgescand. Dus blijkbaar is het nodig om streng te zijn om tot een nieuwe attitude te komen.

Eigenlijk vind ik dat dit niet kan. Er zullen altijd mensen zijn die het moeilijk hebben met een nieuwe technologie. Wanneer je ze dwingt die toch te gebruiken zullen er altijd foutjes gebeuren.  Of zijn de bibs met zelfuitleenbalies al vergeten dat dergelijke fouten (niet of foutief gescande materialen) ook voorkwamen toen er nog door het personeel gescand werd?

Mensen die het moeilijk hebben met de technologie, helpen we, dat is evident. De ervaring leert ook dat mensen met weerstanden of wie denk dat het te moeilijk is, na zo'n 4 tot 6 keer er zelf volledig mee weg zijn en geen fouten meer maken. Er blijven ook uitzonderingen, bepaalde vaste klanten of (kleine) kinderen, die we sowieoso helpen.
En globaal genomen hebben we ons reglement, maar dan wordt er toch nog gekeken naar de individuele situatie, indien mogelijk. Een interne boodschap voor de collega's is daarbij een handig middel.
Na 4 jaar nog veel personeelsuren verliezen door op zoek te moeten gaan naar foutief uitgescande materialen, dat vind ik niet kunnen. De doorsnee klant kan de verantwoordelijkheid van materialen correct inleveren gerust aan. We moeten de klant niet pamperen hé. We moeten hem juist respect geven. Door correct gebruik te maken van de zelfscan en dit als personeel ook au-serieux (en dus de klant au-serieux) te nemen, krijg je als bibliotheekpersoneel ook het respect terug. Dan heb je een win-win en plukt iedereen de vruchten van een geautomatiseerde uitleen. En zoals steeds: genuanceerd en op maat van de klant.

RSS

© 2024   Gemaakt door Kenniskantoor.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden