Nederland debatteert over de zin en de onzin van de digitale bibliotheek, en de rol die de lokale bib hierin willens nillens moet spelen.

Dit boeiend debat is te volgen op: http://www.bibliotheekblad.nl/rubrieken/peiling/item

Het hele gesprek draait rond de vraag of je als lokale bibliotheek alle digitale ontwikkelingen aan jou voorbij laten gaan om in te zetten op andere functies.


Zou u bereid zijn bij te dragen aan de (kosten van de) ontwikkeling van de digitale bib?

Weergaven: 168

Berichten in deze discussie

een 10-tal jaar terug kwamen de banken op de proppen met home-banking en uitgebreide service die iedereen van thuis uit kon gebruiken. Dit was HET nieuwe bankieren, makkelijk voor iedereen, geen wachtrijen meer in de banken, ....

een 2-tal jaar terug kreeg ik van een bevriende bankbediende de opmerking dat hij me nooit meer zag in het bankkantoor.

Toen ik hem vertelde dat dit een beetje hun eigen schuld was, kon hij niet ontkennen dat ze het ganse homebankingsysteem wat verkeerd hadden ingekleed.


voor onze sector : wat kan een digitale bibliotheek als meerwaarde betekenen voor de lokale bibliotheek. Doen we het voor de virtuele bezoekers of doen we het voor de bezoekers van vlees en bloed ? Als we ons volledig focussen op het digitale dan mogen we binnen enkele jaren ons boetiekske sluiten.

Als we het digitale kunnen aanwenden om de lokale bibliotheek te versterken dan wil ik daarover nadenken. De banksector heb je niet meer nodig, geld haal je uit de muur, overschrijvingen doe je van thuis uit. De bibliotheek wil ik dezelfde weg niet zien opgaan.

Op vele vergaderingen en bijeenkomsten wordt telkens de nadruk gelegd op het digitale. We moeten bloggen, twitteren, facebooken en wat weet ik nog allemaal meer. Maar moeten wij daar als bibliotheek in meespelen? Als ik zie dat 'defrienden' bijna het woord van 2010 was geworden dan lijkt me die ganse digitale beweging wat overroepen.

We zijn zelfs nog niet in staat om een deftige catalogus op poten te zetten.

Ben ik ouderwets ?  Kan ik niet meer mee ? Zit ik in mijn midlife ? Misschien, misschien en Neen op de 3e vraag !

Soit, ik ben een bibliothecaris van een kleine bibliotheek die begaan is met zijn publiek. Publiek dat bestaat uit mensen ,van vlees en bloed, die nog graag naar de bibliotheek komen. En die misschien speciaal naar de bibliotheek komen om even weg te zijn uit de digitale maatschappij.

Laat het digitale maar op een ander niveau ontwikkeld worden, ik hou me voorlopig nog wat bezig met mensen. En laat mijn portefeuille maar met rust, er wordt al teveel naar het gemeentelijk niveau doorgeschoven.

En zeg nu niet dat 'mijn' bibliotheek gedoemd is om te vergaan als ik niet op de digitale kar spring. Mijn statistieken geven me nog altijd gelijk.

 

voila, 't is eruit !

Heel leuke insteek, Elly ..

 

Vooral in het verlengde van de overlegvergadering die we vorige vrijdag hadden met Jan Braeckman en Geert Roelants. Vergadering waarin  nog eens duidelijk gemaakt werd dat niet-PBS bibliotheken de pot opkunnen voor wat betreft alle ontwikkelingen die er bezig zijn rond de bibliotheekportalen en dus in het verlengde daarvan de "digitale bibliotheek".

Ik meen dat hier trouwens eerstdaags eens een boompje kan over opgezet worden in "kenniskantoor".

Ten andere we (non-pbs bibliotheken) worden al een paar jaar gediscrimineerd wat betreft de subsidie die er door vlaamse gemeenschap  wordt uitgekeerd voor it-ontwikkelingen, en die enkel nog uitgekeerd wordt aan pbs bibliotheken... Voor mijn part mogen deze centen gebruikt worden voor die "digitale bibliotheek"  Ten minste als het IEDEREEN ten goede komt ;-)

 

grtz.

Dirk

http://bib.boutersem.be 

 

Dag Collega's, 

 

We zijn nog niet zover dat alles digitaal is, maar één voor één worden de pijlers uit ons klassiek aanbod weggeslagen; muziek, naslagwerken, tijdschriften reisgidsen, ....  

Als openbare bibliotheek heb je - mijns inziens - twee wegen die je kan inslaan ; door samen te werken en te digitaliseren een verhoogde service aanbieden of je terugplooien op het eigen werkgebied en daar samenwerkingen aangaan met plaatselijke verenigingen en instellingen.  Beide zijn eerbaar en misschien niet onverenigbaar. Persoonlijk zou ik kiezen voor de eerste weg.

Onze maatschappelijke rol erodeert. Het zou echter zonde zijn  om de infrastructuur die we hebben opgebouwd de voorbije jaren te laten wegkwijnen. Zeker, morgen zullen er nog lezers zijn. Maar ik vrees steeds minder (en ouder?). Ik weet niet welke koers we zullen inslaan; we zijn met z'n allen ontdekkingsreizigers die wel weten wat ze willen vinden maar geen routeplan noch kaarten hebben  (en misschien zelfs verkeerde gegevens over de afstand) Maar er zullen zeker bibliotheken zijn die ergens aankomen, misschien elders dan wat ze gehoopt hadden, misschien herkennen ze het niet, en andere verdwalen misschien (Verdeeldheid kan zo een kracht zijn) en anderen de weg kunnen wijzen.

Ik heb echter geen zin om te zitten wachten op die paar laatste boekenlezers, in de zekerheid ( én de geborgenheid van een vast contract) dat het mijn tijd zal duren, in een instelling die nog slechts een museum  zal zijn. (Als ze niet in de as is gelegd door de barbaren van Baricco).

 

Groeten

Stef

RSS

© 2024   Gemaakt door Kenniskantoor.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden