anderstalige kinderboeken

Hoe staan jullie tegenover leesplezier bij kinderen in andere talen? Er bestaan al een tijd tweetalige kinderboeken (nik-nak.eu) en dit jaar verscheen ook een transtalig kinderboek van Treysi Terziyan, waarin twee talen door elkaar worden gebruikt, zoals in de realiteit bij meertalige gezinnen gebeurt. Bibliotheek Overvecht in Utrecht opende gisteren een collectie Turkse kinderboeken. De boeken werden gedoneerd door ouders, die ze voorbije zomer meebrachten uit vakantie in Turkije, en door het Tulip Institute. Er waren ook mensen uit andere bibliotheken die kwamen kijken en vertelden dat ze dit in hun bib ook wilden doen.

Welke bibliotheken in Vlaanderen/Brussel hebben ook al een specifieke anderstalige collectie kinderboeken? En wat is jullie ervaring hiermee?

Aanraden

0 leden vinden dit leuk

Bijlagen:

Schermafbeelding 2022-12-08 om 19.10.38.png, 3.6 MB

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van Liesbet Adam op 9 December 2022 op 11.55

Dag Chris,

in de bibliotheek van Vilvoorde hebben we al een aantal jaren een "Taaltuin". Deze bestaat voornamelijk uit anderstalige en meertalige prentenboeken, maar ook uit o.a. meertalige beeldwoordenboeken, strips en oefenboeken Nederlands. Ons publiek is vragende partij en zeer enthousiast. Zie: https://vilvoorde.bibliotheek.be/taaltuin .

Groetjes,

Liesbet

Permalink Antwoord van Chris Sterkens op 9 December 2022 op 12.54

Dag Liesbet,

dat is fijn om te horen. Vooral dat het publiek hier zo enthousiast op reageert. Het is bij jullie dan zeker gelukt om een nog diverser publiek te bereiken? Merk je een verschil door die Taaltuin? Nemen jullie zelf als bibliotheekmedewerkers het initiatief om mensen te vertellen dat lezen in eender welke taal goed is voor hun kinderen, of weten ze dat uit zichzelf al, met het aanbod dat jullie hebben? Zijn er ouders die twijfelen of ze dat wel kunnen doen?

Permalink Antwoord van Liesbet Adam op 9 December 2022 op 13.36

Wanneer de mensen in de bib komen en hun taal zien, merk je instant een gevoel van herkenning. We proberen als medewerker wel nog steeds attent te zijn en de bezoekers te sensibiliseren rond het (voor)lezen in de moedertaal. Er zijn zeker ook nog redelijk veel ouders die twijfelen. Meestal is het een en/en-verhaal: men wil Nederlands leren/oefenen en men is blij met een (meer)talig boek in de eigen taal.

Permalink Antwoord van Nathalie Wulteputte op 12 December 2022 op 9.31

In de bib van Hamme hebben wij ook een collectie anderstalige kinderboeken, voornamelijk Turkstalige boeken omdat de meeste anderstalige inwoners hier Turks van origine zijn. Daarnaast hebben we ook nog wat Oekraïens, Roemeens, Bulgaars, Arabisch en zo. Die boekjes worden niet zo heel veel uitgeleend maar zoals Liesbet aangeeft, als je een ouder of kind te pakken hebt, schept het herkenning. Onlangs heb ik in een klasbezoek samen met kinderen uit het tweede leerjaar voorgelezen uit de Mooiste vis van de zee. Ik in het Nederlands en de Turkstalige kinderen in het Turks. Dat was een fijn moment. Ik verstond niets van het Turks en heel wat kinderen uit de klas ook niet maar de Turkstalige kindjes vonden het heel fijn om eens in hun moedertaal voor te lezen.

Permalink Antwoord van Chris Sterkens op 12 December 2022 op 11.10

Top dat jullie daar alert voor zijn en mensen advies geven. Volgens mij kun je daar als bibliotheekmedewerker een belangrijke rol in spelen. En als jullie ook meertalige boekjes aanbieden (cfr nik-nak), dan beantwoord je aan dat en/en-verhaal.

Liesbet Adam zei:

Wanneer de mensen in de bib komen en hun taal zien, merk je instant een gevoel van herkenning. We proberen als medewerker wel nog steeds attent te zijn en de bezoekers te sensibiliseren rond het (voor)lezen in de moedertaal. Er zijn zeker ook nog redelijk veel ouders die twijfelen. Meestal is het een en/en-verhaal: men wil Nederlands leren/oefenen en men is blij met een (meer)talig boek in de eigen taal.

Permalink Antwoord van Chris Sterkens op 12 December 2022 op 11.23

Mooi, het is volgens mij inderdaad iets wat tijd, en vooral continuÏteit vraagt, mensen laten weten dat het materiaal er is, en mensen blijven uitnodigen om ook met hun moedertaal de taalontwikkeling van kinderen te ondersteunen. En elke keer als je een ouder hebt kunnen aanspreken, geeft die dat vroeg of laat nog wel door aan andere ouders. Superleuk ook om die ervaring in de klas op te doen. Zelfs voor niet Turkstalige kinderen is dat een zinvolle ervaring, want voor hen is het goed om ook andere talen te horen, en een kant van hun klasgenoten te zien die ze nog niet zo goed kennen. Dat creëert respect, zowel voor de taal als voor elkaar. Trouwens, als er zo veel Turkse kinderen zijn bij jullie, ken je dan het transtalige leesboek al, waarin 3 kinderen Turks en Nederlands door elkaar gebruiken? Dit verscheen voorbije zomer. De titel is: Üç arkadaş-Drie vrienden-Three friends (isbn 9789493136656). Aan de ene kant lees je het in NL met Turks, aan de andere kant in het NL met Engels. En beide kanten kun je ook op podcast beluisteren via een qr-code.

Nathalie Wulteputte zei:

In de bib van Hamme hebben wij ook een collectie anderstalige kinderboeken, voornamelijk Turkstalige boeken omdat de meeste anderstalige inwoners hier Turks van origine zijn. Daarnaast hebben we ook nog wat Oekraïens, Roemeens, Bulgaars, Arabisch en zo. Die boekjes worden niet zo heel veel uitgeleend maar zoals Liesbet aangeeft, als je een ouder of kind te pakken hebt, schept het herkenning. Onlangs heb ik in een klasbezoek samen met kinderen uit het tweede leerjaar voorgelezen uit de Mooiste vis van de zee. Ik in het Nederlands en de Turkstalige kinderen in het Turks. Dat was een fijn moment. Ik verstond niets van het Turks en heel wat kinderen uit de klas ook niet maar de Turkstalige kindjes vonden het heel fijn om eens in hun moedertaal voor te lezen.

Permalink Antwoord van Nathalie Wulteputte op 12 December 2022 op 11.57

Dag Chris,

Nee, dat boek ken ik niet. Super bedankt voor de tip!

Chris Sterkens zei:

Mooi, het is volgens mij inderdaad iets wat tijd, en vooral continuÏteit vraagt, mensen laten weten dat het materiaal er is, en mensen blijven uitnodigen om ook met hun moedertaal de taalontwikkeling van kinderen te ondersteunen. En elke keer als je een ouder hebt kunnen aanspreken, geeft die dat vroeg of laat nog wel door aan andere ouders. Superleuk ook om die ervaring in de klas op te doen. Zelfs voor niet Turkstalige kinderen is dat een zinvolle ervaring, want voor hen is het goed om ook andere talen te horen, en een kant van hun klasgenoten te zien die ze nog niet zo goed kennen. Dat creëert respect, zowel voor de taal als voor elkaar. Trouwens, als er zo veel Turkse kinderen zijn bij jullie, ken je dan het transtalige leesboek al, waarin 3 kinderen Turks en Nederlands door elkaar gebruiken? Dit verscheen voorbije zomer. De titel is: Üç arkadaş-Drie vrienden-Three friends (isbn 9789493136656). Aan de ene kant lees je het in NL met Turks, aan de andere kant in het NL met Engels. En beide kanten kun je ook op podcast beluisteren via een qr-code.

Nathalie Wulteputte zei:

In de bib van Hamme hebben wij ook een collectie anderstalige kinderboeken, voornamelijk Turkstalige boeken omdat de meeste anderstalige inwoners hier Turks van origine zijn. Daarnaast hebben we ook nog wat Oekraïens, Roemeens, Bulgaars, Arabisch en zo. Die boekjes worden niet zo heel veel uitgeleend maar zoals Liesbet aangeeft, als je een ouder of kind te pakken hebt, schept het herkenning. Onlangs heb ik in een klasbezoek samen met kinderen uit het tweede leerjaar voorgelezen uit de Mooiste vis van de zee. Ik in het Nederlands en de Turkstalige kinderen in het Turks. Dat was een fijn moment. Ik verstond niets van het Turks en heel wat kinderen uit de klas ook niet maar de Turkstalige kindjes vonden het heel fijn om eens in hun moedertaal voor te lezen.