Recensies over het boek 'De Jaguarkrijger'

• Rianne Lampers: Uitgeefster van de uitgeverij Celtica Publishing

Het is eindelijk zover: ik heb het verhaal met een zucht dichtgeslagen. Wat een achtbaan aan actie en emoties!

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik je verhaal buitengewoon origineel vind. De setting alleen al prikkelt mijn nieuwsgierigheid. Als liefhebber van geschiedenis hunker ik er al enige tijd naar ook eens verhalen te lezen die zich afspelen in Midden- of Zuid-Amerika. Deels heeft dat te maken met het feit dat ik in Suriname geboren ben, maar een ander deel vloeit voort uit mijn liefde voor geschiedenis. Er is in dat deel van de wereld zo ontzettend veel gebeurd waar lang niet genoeg gebruik van gemaakt wordt binnen de literatuur, in elk geval de Nederlandstalige.

Jij mengt de Europese cultuur op prachtige wijze met die van Zuid-Amerika, en dan met name natuurlijk Chili. Verleden en heden weet je moeiteloos met elkaar te verbinden in dit verhaal dat de opmaat vormt naar een grote eindstrijd. Je gebruikt de Coya, een bestaande indianenstam waar wij in het westen (zo goed als) nog nooit van gehoord hebben. Voor mensen die interesse hebben in de Zuid-Amerikaanse culturen én die van ongebruikelijke fantasy houden, kan dit een geweldig verhaal zijn om te lezen.

• Anna Mattaar: Eindredactrice van de uitgeverij Celtica Publishing

Wat een intrigerend verhaal in een originele setting! Het contrast tussen de moderne elementen en de magie en het bovennatuurlijke werkt erg goed. Het vaak wisselende perspectief had verwarrend kunnen werken, maar er is steeds zo sterk vanuit de waarneming en ideeën van het betreffende personage geschreven, dat altijd duidelijk is door wiens ogen we kijken. Bovendien is het leuk om op die manier ook af en toe het perspectief van een god of demon mee te krijgen. Ook mooi zijn de momenten waarop het personage niet goed weet wat er gebeurt (zoals in de verschillende droom- of droomachtige scènes) of niet bij zijn volle verstand is: het werkt vervreemdend, doordat je als lezer ook even niet begrijpt wat er gebeurt, maar in mijn ogen is dat in deze gevallen positief.

Het einde geeft antwoorden en ook een sterke overgang naar het vervolg: de stervelingen zijn niet langer alleen overgeleverd aan Kukulkans plannen, maar hebben nu de middelen om meer over die plannen te leren en er misschien zelfs tegenin te gaan. De epiloog vormt een leuke en interessante aanzet naar deel twee.

Ik kon lang niet altijd hoogte krijgen van de personages, omdat er aanvankelijk weinig wordt onthuld over hun achtergronden en motivaties. Dat werkte voor mij soms storend, maar kan ook een stijlkeuze zijn, en geeft bijna een filmisch effect: je ziet van alles gebeuren, en bent daarbij vaak overgeleverd aan je eigen interpretaties van wat er aan de hand is.

• Aad Vlag: Lezer – Auteur - recensent

Als lezer van duizenden boeken ontwikkel je een bepaald gevoel over een nieuw boek dat wordt opgepakt en doorgebladerd.

Als auteur verandert niet alleen je kijk op de gehele wereld, maar vooral ook die op de boeken die je leest. Je let automatisch meer op stijlen, plotfouten en natuurlijk de vrijwel onvermijdelijke fouten.

Als recensent komt daar dan nog eens de factor smaak overheen. Koos ik eerst voor de boeken die ik wilde lezen, nu heb ik mij geconformeerd aan de boeken die ik moet beoordelen, al dan niet mijn eigen smaak.

Dat is nu bij het boek van Peter Varg - Kukulkans Meesterplan, Boek I - De Jaguarkrijger – een probleem waar ik keihard tegenaan loop: het is absoluut niet mijn smaak. Als auteur ben je de schepper van je eigen verhaal, je eigen plot waarin de gekozen protagonist en dienst medehelden de realiteit ombuigen tot iets geheel nieuws waarvan je wilt dat je lezer erin verdrinkt.

Bij fantasy is dat nog veel erger, daar wordt de wereld ook nog eens herschapen door de auteur. Het kost mij dan als lezer veel moeite, die ik in de praktijk nooit genegen ben te nemen.

 Om met de deur in huis te vallen: dit boek logenstrafte mijn subjectieve vooroordeel volledig. Peter Varg is een schrijver die met relatief eenvoudige pennenstreken een palet van gebeurtenissen schept die voor mij gemakkelijk te volgen is. Sterker nog, ik vond het zelfs aangenaam worden. Een liefhebber van fantasy zal er zeker nog positiever tegenaan kijken.

 Het taalgebruik is zelden bombastisch, het blijft eenvoudig, maar creatief. Deze combinatie maakt dat het boek niet alleen soepel en makkelijk leest, het sleept de lezer simpel en ongemerkt mee in de poel der gedachtespinsels van Peter Varg.

 Het verhaal zelf speelt zich af in Chili, maar wel in verschillende tijden. De overgangen zijn duidelijk, iets waar het vaak fout gaat bij fantasy. Wel moest ik regelmatig terugbladeren omdat schijnbaar onbelangrijke details later grote invloed bleken te hebben op het plot. Dat betekent dat je voor het boek moet ‘gaan’ en niet er zomaar even moet bij pakken.

 Bewondering heb ik voor de keuzes van nieuwe woorden en namen: - De Koning der Tiahuanaco’s – je moet er maar opkomen.

 Het boek is een eerste deel, het smaakt naar meer. Peter Varg zie ik als een aanwinst in het Nederlandse taalgebied en dat vind ik – als halve Belg, zoals wij Zeeuws-Vlamingen vaak worden aangeduid – een groot goed.