De pagina van Johan Vandendriessche (Zwalm)

Beste Johan Vandendriessche,

Volwassenen schrijven en discussiëren  veel over het fenomeen dat kinderen te weinig aan lezen toekomen. Maar wat doen ze er concreet aan?

Zelf schreef ik onlangs mijn eerste jeugdboek.  Het telt amper 100 bladzijden en is ingedeeld in drie verhalen van dus telkens een dertigtal pagina’s.  Het is in de eerste plaats geschreven voor adolescenten (12 tot 15 jarigen) die niet vlug een boek ter hand nemen.

Het boek is (vooralsnog) geen bestseller en het is haast niet te geloven hoe laks de ‘boekenwereld’ reageert bij de voorstelling ervan.  Alvorens een boek door de jeugd  kan opgemerkt worden moet het eerst door een boekhandel , bibliotheek of leesclub worden aangeprezen. Dus door een volwassen persoon. 

Zo kreeg ik op een dertigtal mails aan bibliotheekmedewerkers  niet één antwoord en moest ik bij boekleveranciers rechtstreeks tussenkomen opdat zij voor een zevental bibliotheken het boek überhaupt  wilden leveren.

Kinderen die ziek te bed liggen zullen mogelijk sneller een boek lezen.  Daarom besloot ik tijdens de recente warmste week om een tweehonderdtal van mijn boeken aan kinderziekenhuizen te schenken.  

Hopelijk kunnen de gezonde kinderen straks  in hun bibliotheek terecht voor het boek en moeten ze het niet  gaan lenen van hun bedlegerige vriendjes.

Vriendelijke groet,

Guido

Guido Aerts, auteur van 'De club van Tien' - lid van Kenniskantoor