RFID en daisyboeken

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van Maarten D'hamers op 10 December 2013 op 16.51

Ik zie niet in waarom daisyboeken enkel uitgeleend mogen worden door mensen met een leesbeperking? Bij ons staan die gewoon in onze collectie en mogen ze door iedereen uitgeleend worden. Kinderen die gewoon niet zo graag lezen maar liever luisteren naar een daisyboek kunnen dit toch ook gewoon ontlenen?

Wat ons betreft dus geen enkel probleem wat betreft zelfuitleen.

Permalink Antwoord van Karlien Brysbaert op 10 December 2013 op 17.29

Sara

Wij overwegen het volgende: gewoon een boekentag in de doos kleven, zonder te converteren. Dus kan niemand er zo mee naar buiten. Mededeling op de doos dat men langs de balie moet, waar het schijfje manueel uitgeleend wordt. Aan de balie korte controle op de vorm van leesbeperking (ook dyslexie).

Momenteel zijn ze bij ons niet beveiligd. We hebben niet de indruk dat er iets ontvreemd wordt. iedereen komt netjes naar de balie. Maar het gaat over een beperkt aantal mensen.

 

 

Permalink Antwoord van 1yc2kszctb8me op 11 December 2013 op 10.03

In onze bibliotheek ( Leopoldsburg mèt RFID)  kan iedereen deze materialen meenemen. Persoonlijk vind ik het stigmatiserend als mensen langs de balie dienen te passeren om aan te tonen dat ze dyslectisch zijn, of slechtziend. Wij hebben wel luisterboeken voor kinderen, maar geen voor volwassenen. Daarom nemen mensen die veel op de baan zijn, toch daisyboeken mee. Dat kan vind ik, omdat we een ruim aanbod hebben en de vraag klein is.

Permalink Antwoord van Karlien Brysbaert op 11 December 2013 op 12.05

Luisterpunt vraagt om de daisyschijfjes enkel aan de doelgroep uit te lenen, omdat enkel voor hen een uitzondering gemaakt is op de auteursrechten edm. Dit ook om niet concurrentievervalsend te zijn ten opzichte van de gewone luisterboeken. Daarom wordt hier in onze bib op toegezien, zonder moeilijk te doen of stigmatiserend te werken. Voor een IBL moet je ook nog steeds naar de balie komen. Niemand heeft daar een probleem mee hoor.

Permalink Antwoord van Marco Gerritsen op 11 December 2013 op 12.34

Halo Sara,

De eerste vraag welke bij mij op komt in dit soort situaties is als volgt: "hoe doet de bibliotheek het nu, dus voor de zelfservice".

Als er werkelijk een controle plaatsvindt bij de uitleenbalie, hoe vindt deze dan plaats, doet men dat bij elke klant, bij elke uitlening opnieuw?

Wanneer de interne organisatie regels stelt aan het lenen van speciale materialen en men deze regels ook naar de toekomst wil handhaven (de wereld is verandert en regels van 10 jaar geleden kunnen nu wel eens een beetje overdreven lijken), dan lijkt het mij eenvoudig te beginnen bij de bron, het BMS (Bibliotheekmanagementsysteem)

Als het mogelijk is leengebruik naar bepaalde groepen (net als kinderen en volwassenen) in te delen, is het dan ook mogelijk groepen aan te maken voor speciaal leesmateriaal. Indien dat mogelijk is, zou het in theorie mogelijk moeten zijn bepaalde personen bepaalde  materialen te laten lenen. Dit zal BMS afhankelijk zijn.

Tevens is het mogelijk bepaalde groepen materialen (dus tijdschriften, of CD's, maar niet dat specifieke tijdschrift de die cd met 3 bijlages) een melding te geven bij het uitlenen. De melding zou kunnen zijn: ga naar balie, alwaar de bezoeker gevraagd kan worden of deze echt een leesprobleem heeft.

Daarnaast is het mogelijk een niet geconverteerd label te gebruiken, welke wel herkend wordt door de zelfservice automaat, maar door het ontbreken van een code automatisch een melding zal geven.

Ondanks dat bovenstaande voorbeelden technisch mogelijk zijn, zou mijn persoonlijke voorkeur uitgaan naar het vrijstellen van de materialen. Allereerst vindt ik dat iedereen zelf kan bepalen waar zijn of haar leesplezier zit, daarnaast is het de taak van de Bibliotheek bezoekers te prikkelen tot het verleggen van (literaire) grenzen. Daar speelt de informatiemedewerker (Wimmer bijvoorbeeld) een zeer belangrijke rol bij. Dit laatste is nu net de kracht welke vrij kan komen bij de invoer van zelfservice.

Succes!

Marco Gerritsen

Permalink Antwoord van Luisterpunt Saskia Boets op 13 December 2013 op 11.51

Karlien Brysbaert heeft het helemaal bij het rechte eind. Wij genieten voor het aanleveren van Daisy-boeken van een uitzondering binnen de auteurswetgeving, alleen voor personen met een leesbeperking. Luisterpunt noch andere openbare bibliotheken mogen Daisy-boeken uitlenen aan anderen, niet aan mensen die veel in de auto zitten, niet aan kinderen die niet graag lezen (maar het wel goed kunnen ). Bibliotheken die dit wel doen, zetten jammer genoeg het hele systeem op de helling. Auteurs en uitgevers kunnen zich dan -terecht - boos maken en verdere stappen ondernemen.

Ook om lid te worden bij Luisterpunt moeten personen verklaren dat ze een leesbeperking hebben. Dit begrijpen ze wel hoor. Ik heb al bibliotheekmedewerkers gehoord die bij lezers met een leesbeperking dit markeren in hun lezersbestand, zodat lezers deze verklaring maar een keer moeten geven. Luisterpunt pleit ervoor om 'leesbeperking' met een aanvinkvakje op te nemen in 'Open BIB ID' ...