WEEK VAN DE POËZIE, Liefde, Gedichten 11 en 12

OUD WORDEN is van goud worden

met zilveren haren verjaren

in je huwelijksboot

Oud worden is ook tweevoud worden

door liefde aan eenvoud te paren

voor je beider dood

Oud worden is beminnen

zoals je het nooit kon beleven

in je mooiste moment

Oud worden is verzinnen

hoe je nog samen verder kunt leven

als je gestorven bent

ZO BROOS als vlindervleugels op mijn hand

kom je bij mij in mijn gedachten

als ik door treuren overmand

je naam schrijf in het zand

Ik hoor de tiktak van je hieltjes in de gang

nu keer je weer uit zeven jaren

niets anders heeft voor mij belang

ik kan het niet verklaren

waarom ik nu zo bangelijk ben

zo innerlijk naar je komst gedreven

de zoetheid van ’t ontmoeten ken

als is ’t het einde van mijn leven

Ik wacht met mijn gesloten ogen

het overtreft zo mijn beperkt verstand

nu voel ik hoe je over mij gebogen

mij aanraakt als een vlinder op mijn hand

Uit: Het onbereikbare licht, 2014, Gust van Brussel
www.booklight.nl