De nieuwste onderdaan (Maagdenhuis, Griekenland)

Hij voelde persoonlijk de geknakte pols aan de op de rug gedraaide arm, nog nooit had hij zoveel pijn gehad. Hij voelde deze pijn temeer omdat hij geen verzet pleegde, dat riep verontwaardiging in hem op. Maar toch, de politie had het geweldsmonopolie, dat was niet voor niets en het gebruik van geweld mocht dan ook niet afhangen van of de burger wel of geen geweld gebruikte. Dat zou een gevaarlijke staatkundige inperking zijn. Dus zou hij ook in het echt de pijn moedig gedragen hebben, meende Leonard van zichzelf. Maar toch: aaauw! Het deed wel verdomde pijn, zo voelde hij dat als hij zich helemaal inleefde. Hij keek op dat moment op tv naar de ontruiming van het Bungehuis.
                ‘Ze komen met niks thuis!’ zei Twan Huys op de tv triomfantelijk over de onderhandelaars van de nieuwe, linkse Griekse regering met de EU. ‘Ze zijn door het stof gegaan! Ze kunnen hun verkiezingsbeloften niet waarmaken en zullen de steun van hun kiezers verliezen.’ Dat was maar goed ook, meende Leonard . Net als Twan van de tv kon Leonard er niet tegen dat er mensen waren die zich verzetten tegen de gevestigde machten. Ze moesten die strijd verliezen, hij gunde ze geen succes. Dat zou immers de wereld op zijn kop zetten, niet alleen zijn wereld. Andere landen hadden hun schulden ook moeten terugbetalen. Ook in andere landen had de bevolking geleden. Waarom zou een bepaald volk daar een uitzondering op moeten zijn? Dat was van een ongelooflijke arrogantie! De Grieken moesten minstens evenveel lijden als de Slovenen, als de Ieren of de IJslanders. Net als Twan hield hij niet van bijdehante figuren die meenden dat de wereld voor hen een uitzondering moest maken. Het was ze niet gelukt, zei hij hardop. Hij liet hierover geen twijfel toe. Evenmin liet hij redeneringen toe die beweerden dat de Griekse bankiers en andere rijken gered werden en dat de armen hiervoor het meest moesten boeten. Juist de rijken hadden het meest te verliezen. Logisch dat daar het meeste mededogen naar uitging.
                Leonard zelf zou zich ook wel eens willen verzetten maar kwam telkens voor het zover was tot de conclusie dat hij niet durfde. Hij zag op tegen de onrust die het in hem teweeg zou brengen. Het idee dat hij iets terug kon verwachten als reactie op zijn verzet. Met die verwachting en met de grote kans op een ongunstige reactie kon hij niet leven. Hij verlangde al voor hij zich verzet had weer terug naar de rust waarin hem niets te wachten stond en verweet dan zichzelf zijn domheid. Leonard misgunde ook anderen wat hijzelf niet durfde. Hoewel het idee dat die anderen dan in een zelfde angst zaten als hijzelf hem licht opwond, overheerste toch de angst dat zij misschien wél succes konden hebben. Dat idee was voor hem onverdraaglijk.
                Hij had een manier gevonden om om te gaan met de in hem woedende tegenstrijdige stormen, waar iemand anders trouwens niets van merkte. Voor een ander was Leonard het toonbeeld van gelijkmatige saaiheid. Maar achter zijn pc, tablet of I-phone leed en verlustigde hij zich tegelijkertijd aan het opslorpen van meningen liefst tegengesteld aan de zijne én aan het bestrijden van deze radicaallinkse praat met de meest gruwelijke rechtse scheldpartijen. Een andere keer, als hij in vorm was meteen daarna, gebruikte hij het radicaallinkse jargon om zijn eigen net geponeerde stellingen onderuit te halen. ‘Die studenten zijn de nieuwe graaiers.’ ‘De universiteit, en trouwens ook de stad, wordt geregeerd door een old boys and girls-netwerk dat elkaar ontmoet in de schouwburg en in het Concertgebouw. .. én bij Ajax.’ Leonard hoopte vurig dat het netwerk nog zou bestaan als hij zover was. ‘Die studenten hebben hun eigen universiteit gedemoniseerd.’ ‘Tijdens het onderzoek naar de bouwfraude is het College van Bestuur nog net de dans ontsprongen dankzij de vroegere minister Elco Brinkman.’ ‘De bezetting van het Maagdenhuis is bedacht door IS, ze willen de sharia op de universiteit.’ ‘Burgemeester Van der Laan is door bezetters een blauw oog geslagen. Toch stond hij een uur later al weer kalm te discussiëren in het Maagdenhuis, zijn oog nog in het verband. Respect!’ ‘Voorzitter College van Bestuur Louise Gunning heeft een verhouding gehad met babyverkrachter Robert M.’ ‘Integendeel, volgens burgemeester Van der Laan heeft Louise Gunning persoonlijk talrijke baby’s uit de handen gerukt van Robert M.’ ‘De anderen in het CvB zijn veel erger dan Louise Gunning.’ ‘Des te erger voor het CvB en voor de universiteit!’ ‘De studenten willen de wetenschap zoals de wet van de zwaartekracht ter discussie stellen. Waarom heksen niet en homo’s wel naar beneden vallen als ze van een gebouw geduwd worden’ ‘Minister Opstelten en staatssecretaris Teeven zijn in werkelijkheid afgetreden omdat het bonnetje van de verkoop van het Bungehuis zoek was. Zo kon onmogelijk nog de prijs van een kop thee in het toekomstige luxe theehuis berekend worden.’ ‘The Post Online wordt het huisorgaan van de Nieuwe Universiteit.’ ‘Krapuul wordt het lijfblad van Louise Gunning.’ ‘Namens de grote (zwijgende) meerderheid van positieve, constructieve en hardwerkende studenten en docenten roep ik de Majesteit, de Ministerpresident, de Mayor of Amsterdam en de ME op het Maagdenhuis onverwijld met geweld te ontruimen en terug te geven aan ons, de meerderheid.’
                Na zo’n dubbele exercitie kon hij moe maar zelfvoldaan met het hoofd op zijn borst tegen het hoofdeinde van zijn bed in slaap vallen, de tv nog aan, zijn tablet van hem afgegleden. Zo schrok hij dan een uur later wakker, zette alles uit, kroop in zichzelf met zijn hoofd onder het dekbed en snurkte verder.
                Er zaten overal mannetjes in hun schuttersputjes hun persoonlijke oorlogje uit te vechten. Maar zelf zat hij in een geschutskoepel die volledig om zijn eigen as kon draaien. Leonard had niemand nodig, hij bevredigde niet alleen maar bevruchtte ook zichzelf.

(Geïnspireerd door Der Untertan van Heinrich Mann, verfilmd door Wolfgang Staudte, titelrol Werner Peters)

www.meursam.nl/wordpress

Aanraden

0 leden vinden dit leuk

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van Herlinde De Vos op 19 Maart 2015 op 9.25

Beste

Gelieve dergelijke berichten voortaan in de daarvoor bestemde groep "Aanbiedingen" te posten aub!

Dank!

Namens het Kenniskantoor-team

Permalink Antwoord van Meurs A.M. op 19 Maart 2015 op 12.10

Beste mevrouw De Vos,

Hoe maakt u het? Natuurlijk wil ik dat wel. Maar wil dat zeggen dat alle berichten van niet-bibliotheekmedewerkers in Aanbiedingen moeten, want ik bied hier met DE NIEUWSTE ONDERDAAN eigenlijk niets aan behalve het satirische, op de actualiteit geënte bericht zelf. In de Week van de Poëzie plaatste ik dagelijks, eveneens goed gelezen, gedichten van Gust Van Brussel EN DAARNA OOK EEN RECENSIE in de rubriek Opinie en Nieuws zonder dat ik daar commentaar op heb gekregen dat ze eigenlijk elders geplaatst dienden te worden.

Dus zegt u het maar: Alle berichten van niet-bibliothecarissen naar Aanbiedingen?

Hartelijke groet,

Meurs A.M.

Ton

RSS