Lezing over 'Vroeger is een ander Land'

Eerst was er de gigantische media-aandacht voor de Angolese Mauro in Nederland, dan volgden de Kameroenese Scott Manyo en de Afghaanse Parwais in ons land. Drie jongemannen die als niet-begeleide minderjarige vreemdelingen naar Europa kwamen. Na hun achttiende mocht de ene wél en de andere niet blijven. Maar wie zijn ze eigenlijk en wat vertellen ze ons over het complexe vraagstuk van migratie? Catherine Vuylsteke vertelt op basis van haar boek en ervaringen over deze al te onbekende jongelui. 

In 'Vroeger is een ander land' (oktober 2011), worden de verhalen verteld van acht dergelijke jongeren. Jacob, Raza en Dinesh ontvluchtten de gruwel van de oorlog in Soedan, Afghanistan en Sri Lanka. Imad en Benjamin werden uitgespuwd door de genadeloze straten van Ghana en Marokko. Maryska en Ibrahim gingen lopen voor de toorn van hun moorddadige vaders in Oekraïne en Guinee en de kleine Sabo raakte vast in het net van zijn familie van Syrisch-Koerdische verzetsstrijders.

Deze acht minderjarigen zouden de oogst van één dag kunnen zijn. Gemiddeld om de drie uur arriveert er immers een kind zonder ouders in ons land, in totaal zo'n 1.600 in de eerste zes maanden van 2011. Vuylsteke volgde de acht een schooljaar lang, van september 2010 tot juni 2011.

Over 'Vroeger is een ander land':

Veerle Beel in De Standaard der Letteren: 'Je kunt voor of tegen niet-begeleide minderjarigen zijn, maar wie dit boek gelezen heeft, begrijpt tenminste ook waarom'.

Hilde Sabbe in Het Laatste Nieuws: 'Wie geen genoegen neemt met clichés en vooroordelen; wie ze écht en onbevangen wil leren kennen, de minderjarige asielzoekers die hier een toekomst willen opbouwen, moet haar boek lezen'.

Petra de Koning in NRC Handelsblad: 'Ze zit dicht op hun huid, ze zit ook duidelijk vol gevoel voor de kinderen die oorlog, verdriet en veel ellende hebben meegemaakt.Toch maakt haar betrokkenheid de verhalen niet minder'.